مردم بزرگوار ایران!
ترویج و نهادینه کردن خشونت، مردم هر جامعه را از حرکت در مسیر بایسته ی خویش باز می دارد، راه بر آرامش روانی مردم می بندد و هرگونه فرصت اصلاح و بهسازی را از دسترس آنان دور می دارد. جامعه ای که تنش و تندی را از زمان زایش با زندگی مردم خویش در آمیزد به پیری زودرس دچار خواهد شد و هرگز به گوهر سلامت و رشد راه نخواهد برد. آن گاه که خشونت به قوانین جاری راه جوید، تربیت نسل های نو روندی وارون می پذیرد، بدان سان که در این روند نادرست پویه ی اجتماعی جامعه، جایی برای آرام زیستن، بخشایش، مهربانی و سلامت روانی بر جا نمی ماند.
اگر بتوان اعدام را، در کلیت آن، نوعی خشونت ناگزیر به شمار آورد که پذیرش چنین انگارشی دشوار و به دور از اقتضای منش انسانی است – اعدام در ملاء عام، بی گمان، بی رحمی و قساوت آشکار را به نمایش می گذارد و ما به ناگزیر روزی باید از این خشونت ناپسند و افراط گرایانه دست بشوئیم.
در فردایی محتوم، ضرورت های تربیتی، ما مردم ایران را به پذیرش این اصل بدیهی وادار خواهد کرد که از اعدام مجرمان و متهمان، از هر سنخ و گروه، دست برداریم و به جای آن به اعمال شیوه های سازنده ی تربیتی بپردازیم.
آری! سر انجام روزی فرا خواهد رسید که ما از اعدام، به ویژه در ملاء عام، بپرهیزیم و به سال های هدر شده ی عمر شهروندانی که می توانستند با دیدن آموزش درست بنیاد، در بهروزی و بهسازی فردای مردم موثر از کار در آیند بیندیشیم و با دریغ و افسوس به آن بنگریم.
با توجه به این حقایق آشکار، ما امضاء کنندگان این فراخوان با دریافت ضرورت نفی شیوه ی خشونت آمیز مجازات اعدام، انجام دادن اقدام های پی آیند را خواهانیم و پیگیری در راه تامین زمینه های آن را از همه ی مخاطبان این فراخوان انتظار داریم.
۱- گام نهادن سریع در مسیر انجام دادن آموزش تربیتی مجرمان و متهمان و عمومیت دادن به این اقدام، به مثابه ی شیوه ی عملی لغو گام به گام مجازات اعدام در کوتاه ترین زمان ممکن، بر اساس بهره برداری بهینه از منابع کلان مالی کشور.
۲- کودکان و نوجوانانی که هنگام ارتکاب جرم در سنینی کمتر از سن قانونی به سر می برده اند لازم است از شمول این مجازات، حتی پس از رسیدن به سن قانونی معاف شوند، زیرا اگر هنگام ارتکاب جرم به رشد عقلی رسیده بودند مرتکب جرم نمی شدند.
۳- بایسته است که اعدام در ملاء عام و قطع دست و پا به عنوان وحشیانه ترین شیوه ی گرفتن جان انسان ها در اسرع وقت نفی و از شمول قوانین کشور حذف شود.
۴- اقدامی انسانی است اگر سنگسار کردن مجرمان، به عنوان یکی از دلخراش ترین و پردرد و رنج ترین شیوه های اعدام از شمول قوانین کشور حذف شود.
۵- زندانی سیاسی و عقیدتی بر پایه ی اعتقادات و انتظارات خود و حقوق و آزادی های بدیهی شهروندی و انسانی وارد انواع اقدام سیاسی می شود، بنا بر این شایسته است که هرگونه افراد و متهمان از این قبیل، به هر روی و هر دلیل، از شمول مجازات اعدام مبرا بمانند.
ما تمامی ایرانیانی که خواهان کاهش و حذف روشهای خشونت افزا در جامعه هستند را به یاری می طلبیم تا با همراهی و پشتیبانی از کارزار «لغو گام به گام اعدام»، بر ترویج شیوه های خشونت آمیز در کشورمان «لگام» زنیم.
فراخوان دهندگان:
بابک احمدی (نویسنده و مترجم)
سیمین بهبهانی ( نویسنده و شاعر)
جعفر پناهی (کارگردان و فیلم نامه نویس)
علی رضا جباری (نویسنده و مترجم)
فریبرز رئیس دانا (اقتصاددان و فعال سیاسی)
پروین فهیمی (فعال حقوق بشر - مادر شهید سهراب اعرابی)
اسماعیل مفتی زاده (فعال حقوق بشر)
محمد ملکی (فعال سیاسی و رییس اسبق دانشگاه تهران)
محمد نوری زاد (نویسنده و فیلمساز)
