سال 93 و سرنوشت رژیم
مقاله ای مستند و مستدل از آقای حسن داعی ، که مطالعه آن را به همه توصیه می کنم
..........................
چشم انداز تحولات سال 1393
.....: مهمترین پایه سیاست خارجی روحانی، تنش زدائی و بهبود رابطه با آمریکاست. درهمین راستا، روحانی و اوباما یک تماس تلفنی هم با یکدیگر داشتند که بسیاری آنرا نقطه عطف در روابط دو کشور و اولین گام در ایجاد رابطه ایران و آمریکا دانستند. به موازات آن، هاشمی رفسنجانی برای ایجاد فضای مناسب برای اقدامات روحانی، با چاپ خاطرات خود مدعی شد که خمینی با حذف شعار مرگ بر آمریکا موافق بوده است و اصولا برقراری رابطه با آمریکا نیز تابوئی است که باید شکسته شود.
اما خامنه ای و متحدان وی با تمام قوا به مقابله با روحانی و رفسنجانی برخاستند. نخست، فرمانده سپاه، تماس تلفنی روحانی را نکوهش کرد و خود خامنه ای هم بطور علنی آنرا محکوم نمود و گفت که بخشی از کارهای روحانی در سفر نیویورک بجا نبود. بدنبال آن، کارزار وسیعی برای مقابله با هرگونه رابطه با آمریکا و حتی تنش زدائی بین دو کشور براه افتاد. برنامه های تلویزیونی، همایش های مختلف، بنرهای خیابانی، تظاهرات، بخشی از این کارزار سازماندهی شده توسط وابستگان خامنه ای است.
..........................
میتوان گفت که به دلیل مخالفت خامنه ای، بهبود رابطه با آمریکا لااقل در چشم انداز قابل پیش بینی از دستور کار دولت روحانی خارج شده است.
خامنه ای الزاما و بدون تردید مجبور خواهد بود که از میان دو گزینه زیر یکی را انتخاب کند:
یا جام زهر هسته ای را به تمام و کمال سر بکشد که در نتیجه، پرونده موشکی و پرونده توسعه طلبی های منطقه ای هم روی میز خواهند آمد. این سناریو، شکست رژیم در داخل و در منطقه است. در این صورت موقعیت خامنه ای و کل رژیم بشدت تضعیف میشود، جناح های رقیب خامنه ای قدرت بیشتری میگیرند و در نتیجه، فضا برای بروز اعتراضات مردمی و جنبش مردمی افزایش می یابد و رژیم در خطر سقوط قرار میگیرد. این همان خطری است که خامنه ای را از سرکشیدن جام زهر هسته ای باز داشته است
گزینه دوم، ترک میز مذاکرات از طرف رژیم است. در اینصورت، تخاصم با آمریکا تشدید میشود تحریم ها افزایش خواهند یافت، فضای سیاسی کشور رادیکال تر میشود، تصفیه های داخل حکومتی افزایش می یابند و گفتمان تغییر رژیم و راه حل های ساختار شکن دست بالا را خواهند گرفت
مقاله ای مستند و مستدل از آقای حسن داعی ، که مطالعه آن را به همه توصیه می کنم
..........................
چشم انداز تحولات سال 1393
.....: مهمترین پایه سیاست خارجی روحانی، تنش زدائی و بهبود رابطه با آمریکاست. درهمین راستا، روحانی و اوباما یک تماس تلفنی هم با یکدیگر داشتند که بسیاری آنرا نقطه عطف در روابط دو کشور و اولین گام در ایجاد رابطه ایران و آمریکا دانستند. به موازات آن، هاشمی رفسنجانی برای ایجاد فضای مناسب برای اقدامات روحانی، با چاپ خاطرات خود مدعی شد که خمینی با حذف شعار مرگ بر آمریکا موافق بوده است و اصولا برقراری رابطه با آمریکا نیز تابوئی است که باید شکسته شود.
اما خامنه ای و متحدان وی با تمام قوا به مقابله با روحانی و رفسنجانی برخاستند. نخست، فرمانده سپاه، تماس تلفنی روحانی را نکوهش کرد و خود خامنه ای هم بطور علنی آنرا محکوم نمود و گفت که بخشی از کارهای روحانی در سفر نیویورک بجا نبود. بدنبال آن، کارزار وسیعی برای مقابله با هرگونه رابطه با آمریکا و حتی تنش زدائی بین دو کشور براه افتاد. برنامه های تلویزیونی، همایش های مختلف، بنرهای خیابانی، تظاهرات، بخشی از این کارزار سازماندهی شده توسط وابستگان خامنه ای است.
..........................
میتوان گفت که به دلیل مخالفت خامنه ای، بهبود رابطه با آمریکا لااقل در چشم انداز قابل پیش بینی از دستور کار دولت روحانی خارج شده است.
خامنه ای الزاما و بدون تردید مجبور خواهد بود که از میان دو گزینه زیر یکی را انتخاب کند:
یا جام زهر هسته ای را به تمام و کمال سر بکشد که در نتیجه، پرونده موشکی و پرونده توسعه طلبی های منطقه ای هم روی میز خواهند آمد. این سناریو، شکست رژیم در داخل و در منطقه است. در این صورت موقعیت خامنه ای و کل رژیم بشدت تضعیف میشود، جناح های رقیب خامنه ای قدرت بیشتری میگیرند و در نتیجه، فضا برای بروز اعتراضات مردمی و جنبش مردمی افزایش می یابد و رژیم در خطر سقوط قرار میگیرد. این همان خطری است که خامنه ای را از سرکشیدن جام زهر هسته ای باز داشته است
گزینه دوم، ترک میز مذاکرات از طرف رژیم است. در اینصورت، تخاصم با آمریکا تشدید میشود تحریم ها افزایش خواهند یافت، فضای سیاسی کشور رادیکال تر میشود، تصفیه های داخل حکومتی افزایش می یابند و گفتمان تغییر رژیم و راه حل های ساختار شکن دست بالا را خواهند گرفت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر